Οι ενεργειακοί ανταγωνισμοί της Μέσης Ανατολής, μετά και την επικράτηση της νόμιμης κυβέρνησης της Συρίας, μεταφέρονται δυτικά: Η Τουρκία, μη έχοντας κερδίσει όσα κάποτε ζητούσε, προσπαθεί να έχει οφέλη από τη μοιρασιά. Το τρομοκράτος του Ισραήλ από την άλλη, σταθερά ο μεγαλύτερος αποσταθεροποιητικός παράγοντας, δεν υποχωρεί από τα σχέδια του. Ένα από τα σημαντικότερα εξ’ αυτών είναι ο αγωγός East Med, για στον οποίο έχουμε κάνει εκτενείς αναφορές κατά το παρελθόν.
Η θέση της οργανωσής μας για τον ρόλο του (αποσιωπημένου από τα ελληνικά ΜΜΕ και τις δυνάμεις της Αριστεράς ) πρότζεκτ του East Med στην αδιάλλακτη στάση της Τουρκίας, έρχεται τώρα να επιβεβαιωθεί σε δημοσίευμα στον κυπριακό Τύπο. Μπορεί λοιπόν να αναγνωρίζουμε τις υπερβολές και την προκλητικότητα αυτής της προσέγγισης Τουρκίας-Λιβύης, όμως αυτό δεν έχει καμία σχέση με τη δημόσια αντιμετώπιση του ίδιου ζητήματος στην ελληνική, την ευρωπαϊκή και την αμερικανική δημόσια σφαίρα. Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, οι οποίες λειτουργούν ως δυνάμεις κατοχής στην ελληνική επικράτεια σε αγαστή συνεργασία με το Ισραήλ, δεν ενοχλούνται από τους αλυτρωτισμούς κανενός κράτους όσο δεν μπαίνουν εμπόδιο στα σχέδια τους. Υποκρίνονται πως τους θίγει το παράλογο των τουρκικών διεκδικήσεων, όμως στην πραγματικότητα το μόνο που τους ενοχλεί είναι ότι οι διεκδικήσεις αυτές έρχονται σε αντίθεση με τις δικές τους, ακόμη πιο βάρβαρες, επεκτατικές και υπερκμεταλλευτικές επιδιώξεις.
Ο East Med είναι μια φιλοδοξία της δυτικής ολοκλήρωσης. Προκειμένου να επιτευχθεί, κινητοποιείται κάθε συμμαχία στην περιοχή και μεθοδεύεται η απομόνωση και η φίμωση των δυνάμεων που για δικούς τους λόγους, ευγενείς ή σκοτεινούς, δεν υπηρετούν τα ίδια σχέδια. Μια από αυτές τις δυνάμεις είναι και η Τουρκία του Ερντογάν, η οποία στην παρούσα φάση ενεργοποιεί την επιρροή της στο γεωγραφικό τόξο της ανατολικής Μεσογείου για να βάλει φρένο στα δυτικά μονοπώλια. Η συμμαχία της χώρας μας με την Κύπρο, το Ισραήλ και την Αίγυπτο δεν αφορά απευθείας την ελληνοτουρκική αντιπαράθεση, αλλά την ασυμφωνία μεταξύ του τουρκικού κράτους κι ενός συνασπισμού αμερικανοϊσραηλινών και γαλλοϊταλικών ιδιωτικών συμφερόντων. Η Ελλάδα μπαίνει σε αχρείαστες περιπέτειες, καθώς δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για μια εθνική τραγωδία. Όλα αυτά στον βωμό ενός σκοπού που καθόλου δεν ενδιαφέρει ή δεν οφελεί τον μέσο Έλληνα: Οι μόνοι κερδισμένοι της ενεργειακής σκακιέρας σήμερα μπορούν να είναι οι πολυεθνικές που θα εκμεταλλευτούν τον ορυκτό πλούτο και θα ελέγχουν τα δίκτυα μεταφοράς του, τους αγωγούς όπως τον East Med.
Καλούμε τον ελληνικό λαό σε έναν αγώνα για την αποφυγή της περιπέτειας, έναν αγώνα απελευθερωτικό απέναντι στην άρχουσα τάξη και το πολιτικό σύστημα που παίζει τα κεφάλια μας για να κάνει το θέλημα των ΗΠΑ, του Ισραήλ και του σιωνιστικού διευθυντηρίου του Βρυξελλών. Η παύση της εκμετάλλευσης του λαού στην Παλαιστίνη από το καθεστώς του άπαρτχαϊντ περνάει μεταξύ άλλων και μέσα από την παύση της εκμετάλλευσης της Ελλάδας, τον τερματισμό της χρήσης της χώρας μας ως μαριονέτας από το διεθνές σύστημα του μεγάλου κεφαλαίου και των τοκογλύφων. Μόνο ενδιαφέρον τους τα υπερκέρδη – δεν δίνουν δεκάρα για τα εθνικά και διεθνή δίκαια, για την πυρόσβεση των εντάσεων, παρά μόνο τα επικαλούνται όταν συμφέρουν τους ίδιους.
Μέτωπο Αντίστασης και Αλληλεγγύης για την Παλαιστίνη
«Γασσάν Καναφάνι»
